معنی دانش آموز در فرهنگ لغت هوشیار

شاگرد مدرسه، آموزنده علم، طالب علم

معنی دانش آموز در فرهنگ فارسی معین

آن که علم آموزد، شاگرد مدرسه

معنی دانش آموز در فرهنگ فارسی عمید

کسی که در مقطع دبستان، راهنمایی یا دبیرستان درس می خواند، شاگرد، کسی که دانش می آموزد، معلم، استاد، آموزگار، تویی برترین دانش آموز پاک / ز دانش قلم رانده بر لوح خاک (نظامی۵ - ۷۴۳)، دادش به دبیر دانش آموز / تا رنج بَرَد براو شب و روز (نظامی۳ - ۳۸۶)

معنی دانش آموز - جستجوی لغت در جدول جو

دانش آموز: محصل

فرهنگ واژه فارسی سره

دانش آموز: شاگرد مدرسه، آموزنده علم، طالب علم

فرهنگ لغت هوشیار

دانش آموز: آن که علم آموزد، شاگرد مدرسه

فرهنگ فارسی معین

دانش آموز: کسی که در مقطع دبستان، راهنمایی یا دبیرستان درس می خواند، شاگرد، کسی که دانش می آموزد، معلم، استاد، آموزگار، برای مثال تویی برترین دانش آموز پاک / ز دانش قلم رانده بر لوح خاک (نظامی۵ - ۷۴۳)، دادش به دبیر دانش آموز / تا رنج برد براو شب و روز (نظامی۳ - ۳۸۶)کسی که در مقطع دبستان، راهنمایی یا دبیرستان درس می خواند، شاگرد، کسی که دانش می آموزد، معلم، استاد، آموزگار، برای مِثال تویی برترین دانش آموز پاک / ز دانش قلم رانده بر لوح خاک (نظامی۵ - ۷۴۳)، دادش به دبیر دانش آموز / تا رنج بَرَد براو شب و روز (نظامی۳ - ۳۸۶)

فرهنگ فارسی عمید

دانش فروز

فروزندۀ دانش، روشنی بخش علم و دانش، افروزندۀ علم و فضل

فرهنگ فارسی عمید

دانش آور

حامل علم، عرضه کننده دانش و علم و فضل، عالم، دانشمند

فرهنگ لغت هوشیار

دانش آور

آورندۀ دانش، دانشمند، عالم

معنی دانش آموز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما